Zondag 2 laat de kopjes hangen

 Met vier wedstrijden op hetzelfde tijdstip was het weer ouderwets druk en was de ruimte op het parkeerterrein zeer beperkt. Zo ontkwam ik niet aan een fikse wandeling om het tweede tegen Bloemendaal 2 gade te kunnen slaan. Het was nog maar twee weken geleden dat Zwanenburg 2 voor de beker overtuigend in Bloemendaal de kopjes van de tegenstander lieten hangen. Nu, voor de competitie, was Zwanenburg gastheer en je weet maar nooit. Al na 2 minuten zag het goed uit voor de thuisploeg. Een penalty werd door Mitch benut: 1 – 0.

Zo vroeg in de wedstrijd gaat er bij mij dan altijd een soort van alarmbel af. Gelukkig bleef Zwanenburg de regie in handen houden en kreeg in de 5^e en de 9^e minuut al de kans om de voorsprong te verdubbelen. Dat lukte toen niet maar in de 12^e minuut was het wel raak. Een geplaatst schot van Mitch gaf de goede keeper nu wel het nakijken: 2 – 0. Het tweede bleef de bovenliggende partij maar tot enig rendement kwam het niet. Sterker nog, Bloemendaal wist tot drie maal toe een vervaarlijke tegenstoot te plaatsen. Keeper Ronald Hagman redde twee maal met de voet en één maal met zijn vuisten, voorzien van een spectaculaire duik. Vlak nadat ik tegen mijn op 1,5 meter afstand staande mede supporter Ger riep dat het wel lekker zou zijn als er vóór rust nog eentje ingeprikt zou worden zag ik Dennis Loogman scoren. Helaas volgde de duidelijk aanwezige leidsman met een snerpend signaal het advies van de Bloemendaalse assistent. Toch kreeg ik mijn zin. Na vorige week 5 x bijna wist Patrick in de 43^e minuut nu wel het net te vinden: 3 – 0.

In de rust moest de oerdegelijk spelende Ian wegens familieomstandigheden uitvallen en kwam Luigi, die vorige week nog in de basis begon. De oerdegelijkheid maakte plaats voor frivoliteit. Zwanenburg begon ook in de tweede helft overheersend tegen het verrassend zwakke Bloemendaal. Dat bleek bij nadere informatie veel spelers in de selectie te missen vanwege Corona. De vraag rijst hoe lang het nog duurt voordat ook Zwanenburg hiermee geconfronteerd wordt. Toch wist de tegenstander nog 5 wisselspelers in te brengen, waarbij in dat opzicht de teller bij Zwanenburg op 3 bleef staan. Bloemendaal ging er daarbij niet op vooruit en Zwanenburg kon het al bestaande evenwicht c.q. overwicht vast houden. Voor Zwanenburg ontrolden zich vele kansen. Maar vermeend buitenspel, een regelmatig irritant  snerpend fluitje om niks en nonchalance zorgden er voor dat de ruststand lang op het werkend scorebord bleef staan. Daar kwam een kwartier voor tijd eindelijk verandering in. Een Zwanenburgse voorzet werd in een soort van schrikreactie door een Bloemendaal speler tegen het net in eigen doel gewerkt: 4 – 0. Mitch kreeg nog twee kansen op een hattrick maar zag zijn vrije trappen nèt langs gaan. Toch kwam vlak voor tijd de 5 – 0 nog op het bord en het had eigenlijk ook nog 6 – 0 moeten zijn. Dennis tikte een voorzet bekwaam binnen maar de grens stak zijn vlag omhoog. Dat deed hij pas op het moment dat de bal bij Dennis was. Toen de voorzet gegeven werd stond die nog een meter achter zijn man. Fluiten is een kunst maar vlaggen ook! Desalniettemin zorgde het tweede er voor dat de Bloemdaalse kopjes wederom gingen hangen.

Dus niet mopperen verder. Na twee speelronden is het tweede op doelsaldo nu koploper. Tien tegen 1. Van de tien doelpunten heeft het 2^e er drie cadeau gekregen van de tegenstander. Volgende week weer thuis. Dan komt AGB 2 uit Amsterdam West (Ookmeer) op bezoek. In de voorgaande vier keer wist AGB twee maal te winnen, speelde het tweede één maal gelijk en won één keer met het kleinst mogelijke verschil.