De wedstrijd was nog geen 5 minuten oud en het strijdplan van trainer Bert Loogman kon al de prullenbak in. Aanvoerder Jeroen van Smeerdijk viel geblesseerd uit. En dat terwijl ook Demy Zijtregtop wegens een schorsing niet mee mocht doen. In de uit wedstrijd tegen UNO nam Zwanenburg een gelukkig punt mee naar huis.
Beide ploegen speelden aanvankelijk voorzichtig ofwel op zeker, maar zo af en toe ging de bal ook naar voren. Bij UNO stond een klein gedrongen speler in de spits. Toen die in de 11e minuut diep werd gestuurd bleek zijn snelheid op die van Zoef de Haas en kwam hij zodoende oog in oog met keeper Kevin. Onze keeper doorzag zijn bedoeling. In de 15e minuut leek Zwanenburg uit de tegenstoot op voorsprong te komen maar de kruising van de paal en lat voorkwam dat. Daarna werd Zoef nog twee maal op het hazenpad gestuurd maar zijn twijfels bij de afronding gaven keeper Kevin de kans reddend op te treden. De wedstrijd kabbelde voort en bij een aanvalspoging van Zwanenburg werd net buiten de 16 een overtreding begaan. Joshua en Dennis gingen achter de bal staan. Ietwat rechts voor het doel bleek Dennis het te doen en de bal vloog op fraaie wijze in de 23e minuut bij de verste hoek het doel in: 1 – 0. Een voorsprong, altijd een fijn gevoel toch. Ik krabde mijzelf even achter de oren. De voorsprong leek Zwanenburg wat meer vertrouwen te geven en het spel werd zowaar even iets aanvallender. Het bleek echter van korte duur en de voorzichtigheid nam weer de overhand. Soms tot vervelens aan toe werd de bal achterin eindeloos rond gespeeld. Even wilde Zwanenburg nog wel even naar voren maar de bal werd snel een prooi voor de UNO verdediging. Vervolgens werd voor de verandering Zoef eens over rechts weggestuurd. Melvin was eerder bij de bal en gaf een corner weg. Die werd door Zoef zelf genomen, kort op een linksbenige medespeler die vlakbij hem was. Het duo maakte er een dubbel één – tweetje van waarna de linkspoot in de 32e minuut ineens de bal met een boog in de verste hoek deponeerde: 1 – 1.
In de rust constateerde ik dat Vak A zo goed als leeg was. Maar ja, dat is zo gek ook niet nadat er uit de laatste 5 wedstrijden slechts 1 schamel puntje behaald werd.
Na de hervatting viel er lange tijd niets te beleven. Het spel speelde zich af tussen de beide 16 meter gebieden in en het rondspelen werd tot kunst verheven. Bij een vaal zonnetje maar een heerlijke temperatuur dommelde ik even weg. Toen ik weer bij de les was had ik niets gemist maar zag wel dat Zwanenburg conditioneel steeds meer te kort kwam. Er werd meer en meer ruimte weggeven en dus kon je er op wachten dat UNO hiervan ging profiteren. In de 71e minuut kon een speler over rechts doorlopen en vanaf de achterlijn voor geven. De vrije man kon, net als Luuk de Jong van PSV altijd doet, bij de tweede paal vervolgens eenvoudig binnen tikken: 1 – 2. Zwanenburg was daarna kwalitatief en conditioneel niet meer in staat om het UNO nog lastig te maken, of toch nog wel. In blessuretijd mocht Joshua nog een corner nemen. De kopbal die daaruit volgde ging net over. Wederom verlies. Voor de zoveelste keer met 2 – 1. Het is nog maar de vraag of er van vak A volgende week nog één supporter de verre reis naar Velsen gaat maken.
Als vak A niet uit naar Velsen afreisd mogen ze zich geen “vaste” supporters noemen.