Voor de ouderen onder ons mag niet onvermeld blijven dat afgelopen week, hetgeen ik via de dorps tam tam vernam, Jelle Wiersma is overleden. Hij en zijn zoon Hans waren SV Halfweg leden. Jelle was redactioneel actief en ik heb menig A4 tje bij hem op Midswaard nr. 8 in de brievenbus gedaan. Ook heeft hij nog een paar jaar een bestuurlijke functie bij de SV Halfweg vervuld.Hij was een Fries en keerde daarnaar ook terug.
Tja, je bent nog geen dag verder en krijgt te horen dat ook “good old” Eus Veen zijn laatste adem heeft uitgeblazen. Eus was ooit “betaald” voetballer, voor zover ik weet bij Haarlem nog samen met Bob Maas. Na zijn actieve carrière keerde hij weer terug op zijn oude Halfweg nest. Hij werd de nestor van het voetbal bij SV Halfweg en coachte zelf het tweede elftal. Na afloop van een wedstrijd luisterde ik graag naar zijn analyse waarbij duidelijk sprake was van een rode draad. Een speler zag er flitsend uit. Snelle acties maar zonder resultaat. Een ander oogde statig, houterig zelfs maar leverde wel resultaat op. Eus noemde dat rendement en dat was heilig voor hem. Die opvatting heb ik van hem overgenomen in de tijd dat ik zijn rol bij het tweede van Halfweg over nam. Eus bleef trouwe klant op training avonden en wist dat er altijd mensen waren die daarna een kaartje met hem wilde leggen. Klaverjassen maar vooral Hartenjagen om geld was zijn passie. Toen kwam in 2005 de fusie. Eus raakte de weg naar zijn kaartmaatjes kwijt en liet het voetbal voor wat het was en ook de weg naar de kantine. Eind 2016 werd ik gevraagd om in te vallen bij een groot klaverjas toernooi in de Zoete Inval en kwam tot mijn verbazing Eus in een rolstoel en met beademing apparatuur daar tegen. Hij was nog goed bij de les toen ik over voetbal begon. Na twee ronden stond ik op de 1e plaats en eindigde uiteindelijk als tweede. Onderweg naar huis bedacht ik mij dat ik voor de eerste en de laatste keer Eus met kaarten verslagen had.
Reageer